Het einde van mijn reis

Wauw, wat is Zuid-Afrika een prachtig land zeg! Het tweede deel van de tuinroute zaten we elke dag wat langer in de truck en deden we minder activiteiten. Dat lijkt misschien een beetje saai, maar tijdens het rijden door de bergen had je bocht na bocht spetterende uitzichten!! Door de haarspeldbochten leek het soms een beetje alsof we in Frankrijk waren en toen de bergen plaats maakten voor een uitgestrekt heuvelachtig gebied leek het alsof we ons in Schotland waanden! Het is eigenlijk onbeschrijfelijk hoe mooi de omgeving was. Wat daar waarschijnlijk aan bijdroeg is dat we niet meer langs de kust reden waardoor de nadruk niet meer op het toerisme lag, maar dat er alleen maar plaats was voor natuur. Ook een welkome verandering was dat hoe verder we reden, hoe warmer het werd en ik kreeg steeds meer een vakantiegevoel! Helaas waren de nachten daarentegen wel nog steeds bar en koud.. De laatste activiteiten maakten dat gelukkig ook weer goed! Zo ben ik dus nog naar de Cango grotten geweest, erg mooi! En we hebben een struisvogel boerderij bezocht, waarbij een één week jonge baby graag met mij voor een foto poseerde ;) En tot slot hebben we op de laatste dag een township tour en een wijn en kaas proeverij gedaan. Deze activiteiten bevonden zich al in de buurt van het eindpunt van de tour: Kaapstad! In de township had ik weer een klein beetje het gevoel dat ik in Ghana was, alleen was dit gebied Langa nog net een klein beetje luxer aangezien ze stroom en wc's hadden, iets wat in Senya Bereku ontbrak. Bij een lokale brouwerij mochten we versgebrouwen bier proeven, maar oei, dat deed me aan mijn minst favoriete Ghanese maaltijd banku denken ;) De wijn werd bij een wijngaard in Stellenbosch geserveerd, heerlijk om dit na zes weken weer te proeven!! En jawel, ik heb zelfs wat van de kaas geproefd! Of ik het nou lekker wil ik daarmee niet zeggen, want mijn buurvrouw had op een paar happen na een dubbele portie haha. Hierna was het echt alweer tijd om afscheid te nemen van de groep en om in een taxi naar mijn lodge te stappen..

Vanwege een foutje van de lodge kreeg ik een enorme privé kamer in plaats van een gedeelde slaapzaal! Vanaf het balkon had ik een mooi uitzicht op de Tafelberg! De Tafelberg is overigens nergens in de stad te missen en wordt als herkenningspunt gebruikt. Dus zelfs ik zonder richtingsgevoel hoefde niet te verdwalen! Omdat het al donker begon te worden en het echte centrum toch wel een kwartiertje lopen was, besloot ik voor de veiligheid maar binnen te blijven. Energie sparen voor de hike naar de top van de Tafelberg die ik voor de eerste dag had gepland! Helaas was de hele berg omhuld met mist toen ik wakker werd en begon het zachtjes te regenen... Toch besloot ik me niet te laten ontmoedigen en ben ik op zo'n sightseeing hop on hop off bus gestapt, deze zou ook langs de kabelbaan van de Tafelberg gaan. Aldaar was ik zeer in dubio, want je kon de gondel in de mist zien verdwijnen zonder zelfs maar een glimpje van de top te kunnen zien.. Ik had eigenlijk al bedacht om maar in de bus te blijven zitten voor een toeristische ronde, maar toen dacht ik: dit is mijn enige kans, dus gewoon doen!! Hoewel het werd afgeraden om de hike alleen te doen besloot ik ook om deze gok te nemen omdat ik al anderen voor mij naar boven had zien gaan. Achteraf ben ik heel blij dat ik het gewoon heb gedaan want het was wederom prachtig! Ik werd omgeven door rotsen, groen, bloemen en her en der een dier. Hoewel er drie uur voor stond is het gelukt om de top in twee uur te halen! Toen ik bijna boven was zag ik geen hand voor ogen door de mist, maar gelukkig had ik aan de andere kant een vrij uitzicht over Kaapstad! Na de nodige foto's en een welverdiende cappuccino besloot ik maar met de kabelbaan naar beneden te gaan. Zo kon ik nog een beetje tijd sparen om meer van de stad te zien. De rest van de middag heb ik me vermaakt met die sightseeing bus die langs toeristische en historische trekpleisters reed met toelichting door een gesproken bandje. Eigenlijk zijn twee nachten in Kaapstad veel te kort en de allerlaatste dag van mijn reis had ik dan ook niet meer tijd dan alleen het doen van een guided city tour voordat ik me naar het vliegveld begaf. Terwijl ik dit verhaal schrijf zit in het vliegtuig en ben ik al zestien uur onderweg, bijna thuis!! De reis gaat erg voorspoedig dankzij een luxe vlucht van Emirates via Dubai.

Hoewel ik het erg jammer vind dat de zes weken zo snel voorbij zijn gegaan kijk ik er ook wel weer naar uit om naar huis te gaan zodat ik weer in mijn eigen bed kan slapen en Hollands voedsel kan eten! Dankzij de laatste twee weken ben ik in ieder geval alvast weer gewend geraakt aan Nederlands praten! Na vier weken Engels praten begon ik zelfs zo te denken en vond ik het weer heel vreemd om om te schakelen, gek dat dat zo snel gebeurt ! Ook de Afrikaanse taal was erg grappig om te horen, het lijkt een beetje op Nederlands waardoor je op rustig tempo zelfs met de locals kunt communiceren!
Ik heb sowieso al besloten om nog een keer naar Zuid-Afrika terug te keren om de rest van het land te verkennen en de gemiste kans om daar te surfen in te halen! Een paar dingen zullen me voorlopig wel herinneren aan deze reis. Zo zal het geluid van bijvoorbeeld de sirene van een ambulance me herinneren aan Ghanese begrafenissen (ambulances worden daar alleen maar gebruikt voor het vervoer van overleden mensen) en als ik een stoplicht zie dan zal ik aan een robot denken (dat is de benaming volgens Zuid-Afrikanen). Natuurlijk heb ik nog veel meer interessante herinneringen, maar daar zal ik jullie later nog wel van op de hoogte brengen ;)

Al met al was het een hele geslaagde reis en ik zal er nog voor lange tijd met plezier aan terugdenken :D Voor meer verhalen en foto's zijn jullie natuurlijk altijd welkom!!

Tuinroute

Sinds mijn vorige verhaal heb ik weer heel wat avonturen beleefd! Daarbij is dit helaas ook alweer de laatste week van mijn reis.

Vorige week heb ik eerst nog van mijn tijd in Port Elizabeth genoten. In korte tijd heb ik heel wat vrienden gemaakt, wat in Nederland niet zo makkelijk zal gebeuren vanwege de afstandelijkheid die daar een stuk duidelijker is! Mijn mening over de stad zelf is na het bezoek aan het centrum niet veel veranderd. Het is niet heel groot en er zijn een paar mooie oude gebouwen om te bekijken. Verder is er een lange winkelstraat waar ze je maar al te graag van alles willen verkopen. Met het vooruitzicht dat ik zes nachten in een tent zou slapen, terwijl ik er achter kwam dat het 's nachts minder dan tien graden is, besloot ik toch maar een fleecekleed te kopen aangezien ik geen slaapzak mee heb :o Het is daar erg heuvelachtig waardoor je overal mooi uitzicht hebt, alleen overal langs de kust zie je de invloeden van de industrie. Het deel buiten het centrum om, in de buurt van mijn lodge, is wel erg mooi! Een uitgestrekte boulevard met afwisselend strandjes en rotsen, waar ik graag naar de surfers keek. Helaas heb ik zelf de kans niet gehad om in zee te gaan.. Ik ben een keer naar het strand gegaan om te zonnen en zwemmen, maar het waaide zo ontzettend hard dat ik weinig meer dan zand zag.. Een goede reden om weer terug te gaan naar de lodge en Afrikaanse bieren te drinken met een gemixt gezelschap bestaande uit een paar Zuid-Afrikanen, een Nigeriaan en een Canadees. Het was zelfs zo gezellig dat we besloten om het nachtleven te gaan verkennen, ondanks dat het een gewone doordeweekse woensdag was. Ik heb het idee dat ze hier van gezelligheid en feestjes geen genoeg kunnen krijgen ;)

Hoewel een beetje moe, de volgende dag begon de tour langs de kust! De tuinroute is een mooie route langs de kust van Zuid-Afrika tussen Port-Elizabeth en Kaapstad. Samen met tien anderen ben ik inmiddels al vijf van de zeven dagen onderweg. Hoewel de rest allemaal in koppels kwam en ik alleen ben kan ik het gelukkig met iedereen goed vinden! Er zijn maar vier anderen die ook hebben gekozen voor het kamperen in plaats van accomodatie, en nu pas snap ik waarom ;) De eerste nacht was het waarschijnlijk maar vijf graden, oftewel, ik was bijna bevroren! Iedereen had zo een medelijden met me (want ik was ook de enige die geen slaapzak mee had) dat de gids er van hoorde en die had gelukkig een hele dikke legerslaapzak voor me!! De nachten erna had ik er dus geen enkele moeite meer mee om in een tent te slapen haha.

Elke dag zitten we een aantal uur in de truck en we stoppen onderweg om mooie uitzichten te bekijken en activiteiten te ondernemen. Ik heb inmiddels te veel gezien en gedaan om overal over te schrijven, maar ik zal proberen een paar foto's te uploaden om jullie een impressie te geven!

De hoogtepunten voor mij zijn tot nu toe de wilde dieren die ik heb gezien en de hike van een deel van de otter trail. In het Addo Elephant park houdt zich de big five schuil. Tijdens een vier uur durende rit door het park heb ik kunnen genieten van de prachtige natuur en heel wat wilde dieren. De otter trail is officeel een vijf dagen durende hike, wij hebben hiervan alleen het eerste deel tot een mooie waterval gedaan, extra mooi omdat we die dag voor het eerst echt zon hadden! Hier en daar was het nog best een uitdaging omdat echte paden ontbraken en je over bomen en rotsen moest klimmen! Omdat de hele trail langs de kust liep hadden we prachtige uitzichten over kliffen en de zee. Voor wie deze hike te veel uitdaging is, was er ook een pad te bewandelen die je naar de suspension bridge tussen twee bergen bracht. Ach, waarom zou ik na vier uur hiken deze wandeling niet ook nog doen! Hoewel het uizicht mooi was vond ik de brug zelf wat tegenvallen. Toch zal ik het niet zo snel vergeten, want terwijl ik bezig was met de klim zag ik in mijn ooghoek wat bewegen. Ik dacht eerst dat het een hond was, maar toen ik bedacht dat een hond niet zomaar alleen een brug zou oversteken keek ik beter en bleek het een baviaan te zijn!! De eerste aap die ik in Afrika heb gezien :) Toen ik zelf de brug wilde oversteken dacht die baviaan er hetzelfde over en hij kruisde me slechts op een armlengte afstand, toch best een beetje eng!

Op dit moment verblijf ik bijna precies in het midden van de tuinroute, in Oudtshoorn. Vandaag is de eerste dag sinds ik in Zuid-Afrika ben dat het écht warm is en zonder trui buiten kan lopen. Terwijl ik dit schrijf zijn we dus lekker van de zon aan het genieten!! Voor zo meteen staat er nog een tripje naar de Cango grotten op het programma en daarna zijn we vrij om te genieten van het zwembad en wat Afrikaanse bieren voordat het diner wordt geserveerd :) Ik moet zeggen dat ik het eten hier toch wel een stukje lekkerder vind! Waarschijnlijk ben ik daardoor inmiddels alle kilo's die ik eerder was afgevallen alweer aangekomen haha. Het enige wat nu nog rest is wat extra bruining, doordat het niet zo warm is geweest en ik lange mouwen droeg lijk ik mijn Ghanese kleurtje alweer kwijt te zijn.. Of zou dat toen alleen maar opgestoven zand zijn geweest? ;)

Op naar Port Elizabeth

Terwijl ik dit schrijf lig ik uit te rusten op de bank van mijn nieuwe verblijf voor de komende nachten. Ik leef weer in dezelfde tijdzone als jullie! Het Ghanese avontuur zit er namelijk al weer op!

De laatste week als vrijwilliger ben ik niet alleen bezig geweest in het ziekenhuis, maar wilde ik ook andere dingen zien. Zo ben ik meegegaan naar een ander weeshuis waar nog een Nederlandse vrijwilliger verblijft! Deze kinderen waren als dat mogelijk is nóg luidruchtiger en actiever dan die ik de week ervoor heb bezocht. Gelukkig waren ze al snel gelukkig met een kleurplaat en ons als hulpjes om het in te kleuren. En daarnaast heb kennis mogen maken met het Ghanese schoolsysteem. Ook leuk om te zien hoe de andere vrijwilliger voor de klas stond! Maar helaas was er tijd over en jahoor, ik mocht naar voren komen om die vol te praten. Ze hebben één keer per weer sport, maar het assortiment is niet zo uitgebreid. Toen ze hadden geleerd om honkbal te spelen was de hele school zó enthousiast dat alle lessen werden overgeslagen om iedereen een kans te geven het ook te proberen. Ik had er nog dagen spierpijn van haha! Helaas was deze dag ook mijn laatste dag als vrijwilliger en werd het tijd om afscheid te nemen van de verpleegkundigen en natuurlijk het strand en om mijn tas weer in te pakken.. Oja, en het achterlaten van mijn verloofden niet te vergeten, want ik ben minstens vijf keer ten huwelijk gevraagd :') Ook Rik en Bram konden er niet aan ontkomen, hun verloofden komen binnenkort naar Nederland haha. Omdat ik een vroege vlucht had werd ik al op zaterdag opgehaald door mijn favoriete chauffeur en gids om een laatste nacht dichterbij Accra door te brengen. Terwijl ik aan het genieten was van het feit dat ik weer stromend water had begon het zo hard te regenen dat de stroom uitviel. Daar stond ik dan, in een pikdonkere badkamer met dode kakkerlakken op de grond, ik wist niet hoe snel ik daar vandaan moest komen ;)

Na een korte nacht begon zaterdagochtend om vier uur al de barre tocht naar Zuid-Afrika. Al met al heeft het me 26 uur reizen gekost, waarvan maar 3 uur slaap, en heb ik de vliegvelden van de 3 Afrikaanse landen Nigeria, Rwanda, Zambia kunnen bewonderen. En daarbovenop mocht ik de nacht doorbrengen op een koud bankje in de incheckhal van Johannesburg. Een uitputtende tocht dus.. Maar over het vliegen mag ik zeker niet klagen! Waar ik eerder alleen maar eerder heb gevlogen met een volle vlucht, weinig beenruimte en alleen voedsel voor immense bedragen leek het hier alsof de Ghanese gastvrijheid met me meevloog. De meeste vluchten waren zo rustig dat ik drie stoelen voor mezelf had en tot mijn verbazing kreeg ik elke vlucht een volledige maaltijd (5 keer in totaal!) en mocht ik zoveel drinken als ik wilde bestellen zonder te hoeven betalen! Vervolgens kwam ik uitgeput aan bij mijn verblijf hier in Port Elizabeth.

Mijn eerste indruk is dat het hier opeens best koud is ;) Mijn verblijf is een prachtige lodge met uitzicht op palmbomen en een stukje zee en er is zelfs een zwembad, goed toeven dus! Na een welverdiend dutje ben ik een klein stukje van de stad gaan bekijken, ik zit 40 minuten lopen vanaf het centrum, dus dat bewaar ik voor later! Het is tot nu toe een wereld van verschil met Ghana, het is net alsof je in Europa bent, mede doordat er veel blanken zijn en ook doordat er normale huizen en asfalt wegen zijn. Daarnaast was ik verbaasd dat ze hier aan de andere kant van de weg rijden, dat wist ik niet! Ook is het hier heerlijk stil. Waar je in Senya wel altijd iemand hoorde zingen of er een speaker stond te loeien omdat er weer een begrafenis was, hoor je hier vooral alleen maar wind. Het deel van de stad dat ik wel al heb gezien oogt een beetje apart. Het ene moment sta je op een mooi strand, vervolgens in een enorm en keurig aangelegd groen park en weer een paar meter verder is er opeens een industrieel terrein! Ik ben benieuwd naar de rest van de stad, mijn plan is om die morgen verder te verkennen! En hopelijk komen er daarna ook nog mooie golven want ik kan niet wachten om hier te gaan surfen!!

Alweer op de helft van mijn Afrikaanse reis!

Wauw wat gaat de tijd snel! Voor wie me al mist goed nieuws en voor de rest wat minder nieuws, ik zit alweer op de helft van mijn Afrikaanse reis!

Omdat het 's middags steeds zo rustig is in het ziekenhuis ben ik vorige week met een paar andere vrijwilligers meegegaan naar het weeshuis. Toen we aan kwamen lopen renden er meteen twintig kinderen op ons af om ons te begroeten met een dikke knuffel. Ze wilden maar al te graag je tas dragen en de foto's op je mobiel zien. Alleen al door met ze te spelen en ze op je schoot te laten zitten waren ze dolgelukkig.

Donderdag werd het plan geopperd om een dag werken over te slaan om eerder naar Cape Coast te gaan. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! We hadden met drie andere Zweedse vrijwilligers afgesproken om elkaar daar te ontmoeten. Na weer een lange reis met de trotro kwamen we aan bij het hotel. Wat een verademing dat er stromend water was! Eindelijk weer op de normale manier handen wassen en onder de douche, moet je voorstellen hoe makkelijk je me hier gelukkig kan maken met alleen al een klein beetje luxe. Er was zelfs een wc mét een bril die door kon spoelen! En tot slot kon mezelf voor het eerst in drie weken weer in een normale spiegel zien, want die zijn er in het gastgezin niet. Gelukkig viel het niet tegen omdat ik toch echt een beetje bruining bespeurde!

We zaten vlakbij het strand dus zijn eerst daar even heen gelopen, maar helaas kon je er niet lekker gaan liggen vanwege de vissers die daar aan het werk waren. Daarom zijn we doorgelopen naar het Cape Coast castle. Ik heb me stiekem nog als student voorgedaan zodat ik met korting naar binnen kon ;) Tijdens een tour werd de geschiedenis uitgelegd, het kasteel werd gebruikt voor de slavenhandel. En wij hebben zelf ook even mogen ervaren hoe het is om ondergronds als slaaf opgesloten te zitten...

's Avonds hebben we letterlijk op het strand gegeten bij een strand bar om daarna neer te ploffen bij een kampvuur. Het voelde als vanouds, alsof ik thuis op het strand zat!

Na een nacht in een heerlijk bed zijn we met z'n zessen per taxi naar het Kakum national park gereden. Als je tijdens zo'n rit om je heen kijkt zie je pas hoe mooi Ghana eigenlijk is buiten de rommelige dorpjes en steden om. Overal zie je groen door de bananenbomen, palmbomen en bomen die op enorme bonsai bomen lijken. Genieten dus tijdens zulke ritjes! Hoewel, het uitzicht werd soms versperd door oranje stofwolken veroorzaakt door het verkeer op de zandwegen. Weer terug naar het park, we hebben daar een canopy walk gedaan met een prachtig uitzicht over het bos. Helaas lieten de apen zich niet zien, alleen wat kleinere dieren en vlinders. Vervolgens zijn we doorgereden naar hans cottage, het leek op een soort natuurparkje en je kon er krokodillen spotten! Natuurlijk moest ik er even een voor de camera aanraken als bewijs dat ik zo dichtbij ben geweest ;) Hierna zat ons weekendtripje er alweer op en begon de weg terug naar Senya Bereku.

Helaas werd mijn laatste vrije tijd van het weekend verstoord doordat ik weer ziek werd.. Dus toch maar even langs het ziekenhuis geweest voor wat anti misselijkheid pillen en pijnstillers, nu kon ik eens zelf ervaren hoe het is om daar patiënt te zijn. Nu gaat het gelukkig weer goed en nu maar hopen dat zo blijft voor alweer mijn laatste week in Ghana!

De toerist uithangen tijdens een lang vrij weekend

De laatste dagen van vorige week waren erg rustig in het ziekenhuis, een goede reden om lekker op tijd van het weekend te gaan genieten! Inmiddels is er een nog een vrijwilliger in het gastgezin bijgekomen, een Zweedse vrouw met wie ik mijn kamer nu deel. Omdat we voor de patiënten die er nog waren niks meer konden doen heb ik haar vrijdagmiddag het fort laten zien en zijn we naar het strand geweest!

Zaterdag hebben we met z'n drieën de toerist uitgehangen in Accra, de hoofstad van Ghana. Het duurde tweeënhalf uur om daar te komen met verschillende taxi's en trotro's die in Nederland allang al niet meer hadden mogen rijden vanwege krakkemikkigheid. Trotro's zijn busjes waarin je op bepaalde plaatsen kunt instappen en die pas vertrekken zodra ze vol zijn, dit kan behoorlijk krap zijn! In Accra zijn er niet heel veel toeristische attracties, er is een enorm plein met tribune en wat gebouwen wat het independence square wordt genoemd en een kasteeltje. Bij het kasteel aangekomen kwam er een mannetje in legerkleren naar ons toe om onze foto's te controleren want dat was niet toegestaan en eigenlijk mochten we niet eens op het terrein komen... Maar wie mij een beetje kent weet dat ik dan juist even stiekem een foto maak zodra hij uit het zicht is ;) Verder was er een enorme markt waar echt alles verkocht werd. Van normale huishoudelijke spullen, tot complete varkenspoten, ter plekke geslachte kippen en slakken ter grootte van een hand. Alle geuren die dat eten met zich mee bracht deed mijn eetlust geen goed haha. Gelukkig kwam daar verandering in toen we in een soort van pub gingen lunchen. Friet met kip! Wie had gedacht dat ik zoiets zo snel kon missen.

Ik begin wel een beetje te begrijpen wat al het voedsel eigenlijk is wat ik eet en ik heb zelfs een steentje bijgedragen zoals jullie op een van de foto's kunnen zien waar ik in een pot met banku aan het roeren ben (helaas is dat het wel mijn minst favoriete maaltijd..).

Toen we Accra zat waren zijn we op de weg terug nog gestopt bij een groot winkelcentrum die er precies uitziet zoals een in Europa. Wat een verschil met al die marktjes die je overal ziet! Maar ik kon het toch niet laten om wat Hollandse waren zoals koek en snoep te kopen.

Zondag konden we lekker relaxen en konden we weer genieten van de zon op het strand. Ik heb eindelijk het idee dat ik een beetje een kleurtje begin te krijgen! Tijdens het diner kwamen we er achter dat het weekend nog niet eens ten einde was, het is hier vandaag een nationale feestdag dus we hoefde niet te werken! Sweet Africa, een Afrikaan uit Liberia die we al eerder hadden ontmoet heeft ons daarom meegenomen naar het 'Liberian Camp'. Ofwel, inmiddels een dorpje waar vooral veel Liberianen wonen met een eigen markt. Mooie gelegenheid om wat traditionele lekkernijen te proeven. Helaas kon ik verder niet zo erg van deze onverwachte extra vrije dag genieten want ik ben niet helemaal fit... Laten we hopen dat de malaria pillen gewoon hun werk hebben gedaan en het gewoon een verkoudheidje is zoals ik het zelf heb gediagnosticeerd ;)

Het begint hier eindelijk een beetje te wennen!

Daar ben ik weer met een verhaaltje over de afgelopen dagen!

Vorig weekend waren de eerste twee dagen waarbij ik helemaal vrij was en er niks voor me gepland was. Ik dacht lekker te gaan uitslapen maar veel later dan half zeven lukt me niet helaas. Ik had alleen nog maar de weg naar het ziekenhuis gelopen, dus het was leuk om nu door de straten van het stadje te lopen! Het is heel anders dan thuis, hier lijkt iedereen constant buiten te zijn, overal staan kraampjes/winkeltjes en de mensen zitten voor hun huizen. Als je de grootste straat uitloopt kom je vanzelf bij het fort Good Hope, de geschiedenis ervan ben ik alweer een beetje vergeten maar er waren in ieder geval Nederlanders bij betrokken ;p Vanaf daar is er een mooi uitzicht over het vissersstrandje, vanaf daar varen de vissersboten de zee op. Een strandje daarnaast ligt allemaal afval, niet voor herhaling vatbaar dus. De dag erna ben ik naar het mooie strand geweest, het wordt sunflower beach genoemd, het leek wel een tropisch paradijs! Helemaal vol met palmbomen en tot mijn verbazing was er verder bijna niemand. Er waren enorm hoge golven dus zwemmen bleek een uitdaging te zijn haha. Dan maar lekker zonnen met nog twee andere vrijwilligers uit het ziekenhuis!

De afgelopen twee dagen ben ik overgestapt naar een andere afdeling die vergelijkbaar is met een consultatiebureau. Ik heb vooral geholpen met heel veel baby's wegen en er werden veel vaccinaties gegeven. Voor de moeders die hun kinderen niet naar ons brengen is er de 'outreach'. Met alle spullen van injectienaalden tot weegschaal op ons rug liepen we het stadje door met de uitnodiging om hen ter plekke te helpen. Het vaccinatieprogramma is immers gratis, dus we willen zo veel mogelijk mensen bereiken. Dat was nog eens wat anders! Nu kreeg ik meteen te zien hoe de mensen daar echt leven in de dicht op elkaar gebouwde huisjes tussen de grotere wegen door. Morgen ga ik weer met deze afdeling op pad en hopelijk mag ik binnenkort ook bij de maternity ward meekijken!

Had ik trouwens al verteld dat water hier uit plastic zakjes wordt gedronken? In het begin een beetje knoeien en je over de plastic smaak heen zetten, maar gelukkig kun je overal uiteindelijk aan wennen! Het eten is nog steeds erg lekker! Gelukkig niet zo veel meer als eerst haha. Ze zijn alleen erg van de hele pittige kruiden, of dat ook zal gaan wennen weet ik nog niet ;)

En als laatste nieuwtje: voor als ik weer in Nederland ben heb ik ook al een leuk vooruitzicht, ik kreeg net de uitnodiging voor een sollicitatiegesprek een week nadat ik terug ben :)

Obroni

Obroni, een woord die ik afgelopen week al heel wat heb gehoord. Het is betekent westerling, als het gezegd wordt reageer ik er zelfs op alsof ze mijn echte naam noemen (erg moeilijk trouwens: sonja, shane, senna). Toch vergeet ik steeds dat ik als een van de weinige blanke tussen de Afrikanen loop, pas als ik nagestaard word of er naar me gezwaaid word dan denk ik er weer aan.

De eerste dagen bij mijn gastgezin zijn gezellig! Wel een stuk minder luxe. Je 'doucht' door water uit een emmer te scheppen nadat je er antiseptisch spul in hebt gegoten omdat het uit een grote ton komt. Het water in deze ton gebruik je ook om de wc door te spoelen, want er is geen stromend water en ook van wc brillen hebben ze hier niet gehoord waardoor je erboven moet hangen. Een hele ervaring hier dus ;) Ik zit samen met een Zweed in het gastgezin die volgende week zal beginnen met lesgeven, want nu hebben de scholen nog vakantie. Verder lopen er veel mensen in en uit en kan ik alle namen die ik heb gehoord niet meer bijhouden haha.

Ik heb donderdag voor het eerst in het ziekenhuis gewerkt, hoewel, het is eigenlijk meer een kliniek want de meeste patiënten komen overdag en slechts een enkeling slaapt er. Er zijn vooral heel erg veel patiënten met malaria, veel kinderen die moeten worden ingeënt en patiënten die hun wonden komen laten verzorgen. Dit was op de afdeling voor wondbehandeling, controles en injecties. Verder heb ik meegekeken in het lab hoe ze bijvoorbeeld de malaria- en tyfystesten uitvoeren. Later zal ik ook op andere afdelingen mogen helpen.

Dit weekend ben ik vrij maar hou ik me nog een beetje rustig. Ik wil een beetje rondkijken in Senya Bereku, want meer dan de weg naar de kliniek heb ik nog niet gezien. Ik zit vlak aan de kust en er zou een mooi fort zijn om te bekijken en ik wil graag naar het strand. Voor volgend weekend of die erna wil ik een tripje doen naar bijvoorbeeld de Cape Coast.

Het is nog steeds een uitdaging om foto's te plaatsen omdat ik ze alleen per stuk kan uploaden en ik hier slecht bereik heb. Ik hoop dat jullie ook blij zijn met af en toe een paar ;)

De eerste dagen in Accra en Kasoa

Hoi allemaal! Ik ben inmiddels alweer drie hele dagen in Ghana nadat ik zaterdagavond laat ben aangekomen. Helaas is er geen wifi en slecht bereik waardoor ik jullie slechts af en toe wat van me kan laten horen. De reis hier heen ging voorspoedig, hoewel ik lang op Barcelona moest wachten heb ik me goed vermaakt. Toen ik bij het tweede vliegtuig zat te wachten waande ik me al tussen de ghanezen haha. Volgens mij hebben we wel twee uur lang over de Sahara gevlogen, dit vond ik erg tof om vanuit de lucht te zien! Op het vliegveld in Accra werd ik door een vriendelijke Ghanees opgehaald, hij bleek later ook mijn gids voor de introductiedagen te zijn. Daar heb ik nu de laatste dag van opzitten. Ik heb onder andere Ghanese taalles gehad (erg moeilijk!), ik heb een drie uur durende kerkdienst bijgewoond, we zijn naar het strand geweest, naar de grootste markt van Accra en ik heb een rondleiding door het stadje Kasoa waar ik nu verblijf gehad en ben daarbij op de Rock City geklommen voor een mooi uitzicht! Voor overal waar je heen wilt moet je eerst over hobbelige zandwegen, ik zou het de chauffeur niet nadoen! Zeker vandaag na veel en harde regen was alleen al met de auto rijden een avontuur. Wat me opvalt is dat er langs de wegen van alles groeit en beweegt. Van pindaplanten tot tropische vruchten en van hagedissen tot geiten. Ook wordt het afval gewoon naast de weg gedumpt en verbrand. Tot slot kunnen de straatverkopers bij de grotere wegen niet ontbreken, ik heb zelfs al wat van ze vanuit de auto gekocht! Het eten is hier trouwens heerlijk, ik krijg drie keer per dag, waarvan twee keer warm, een enorme portie voorgeschoteld. Het bestaat vooral uit rijst, noedels en pittige stoof. Honger hoef ik hier dus niet te krijgen, want het is zelfs genoeg voor de hele dag zonder dat ik tussendoortjes hoef te nemen. Ik dacht ook dat ik niet bang voor beestjes enzo was, maar ik ben toch een paar keer flink geschrokken toen ik een kakkerlak door het bad zeg rennen en toen er een hagedis uit mijn bagage schoot... De wekker gaat elke ochtend om half zeven en morgen word ik na het ontbijt naar mijn gastgezin gebracht. Dan zal ik ook voor het eerst zien waar ik het vrijwilligerswerk zal gaan doen. Helaas staan alle foto's op mijn digitale camera en zonder computer is het een beetje lastig om die op mijn blog te zetten, jullie houden ze tegoed!!