Wauw wat gaat de tijd snel! Voor wie me al mist goed nieuws en voor de rest wat minder nieuws, ik zit alweer op de helft van mijn Afrikaanse reis!

Omdat het 's middags steeds zo rustig is in het ziekenhuis ben ik vorige week met een paar andere vrijwilligers meegegaan naar het weeshuis. Toen we aan kwamen lopen renden er meteen twintig kinderen op ons af om ons te begroeten met een dikke knuffel. Ze wilden maar al te graag je tas dragen en de foto's op je mobiel zien. Alleen al door met ze te spelen en ze op je schoot te laten zitten waren ze dolgelukkig.

Donderdag werd het plan geopperd om een dag werken over te slaan om eerder naar Cape Coast te gaan. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! We hadden met drie andere Zweedse vrijwilligers afgesproken om elkaar daar te ontmoeten. Na weer een lange reis met de trotro kwamen we aan bij het hotel. Wat een verademing dat er stromend water was! Eindelijk weer op de normale manier handen wassen en onder de douche, moet je voorstellen hoe makkelijk je me hier gelukkig kan maken met alleen al een klein beetje luxe. Er was zelfs een wc mét een bril die door kon spoelen! En tot slot kon mezelf voor het eerst in drie weken weer in een normale spiegel zien, want die zijn er in het gastgezin niet. Gelukkig viel het niet tegen omdat ik toch echt een beetje bruining bespeurde!

We zaten vlakbij het strand dus zijn eerst daar even heen gelopen, maar helaas kon je er niet lekker gaan liggen vanwege de vissers die daar aan het werk waren. Daarom zijn we doorgelopen naar het Cape Coast castle. Ik heb me stiekem nog als student voorgedaan zodat ik met korting naar binnen kon ;) Tijdens een tour werd de geschiedenis uitgelegd, het kasteel werd gebruikt voor de slavenhandel. En wij hebben zelf ook even mogen ervaren hoe het is om ondergronds als slaaf opgesloten te zitten...

's Avonds hebben we letterlijk op het strand gegeten bij een strand bar om daarna neer te ploffen bij een kampvuur. Het voelde als vanouds, alsof ik thuis op het strand zat!

Na een nacht in een heerlijk bed zijn we met z'n zessen per taxi naar het Kakum national park gereden. Als je tijdens zo'n rit om je heen kijkt zie je pas hoe mooi Ghana eigenlijk is buiten de rommelige dorpjes en steden om. Overal zie je groen door de bananenbomen, palmbomen en bomen die op enorme bonsai bomen lijken. Genieten dus tijdens zulke ritjes! Hoewel, het uitzicht werd soms versperd door oranje stofwolken veroorzaakt door het verkeer op de zandwegen. Weer terug naar het park, we hebben daar een canopy walk gedaan met een prachtig uitzicht over het bos. Helaas lieten de apen zich niet zien, alleen wat kleinere dieren en vlinders. Vervolgens zijn we doorgereden naar hans cottage, het leek op een soort natuurparkje en je kon er krokodillen spotten! Natuurlijk moest ik er even een voor de camera aanraken als bewijs dat ik zo dichtbij ben geweest ;) Hierna zat ons weekendtripje er alweer op en begon de weg terug naar Senya Bereku.

Helaas werd mijn laatste vrije tijd van het weekend verstoord doordat ik weer ziek werd.. Dus toch maar even langs het ziekenhuis geweest voor wat anti misselijkheid pillen en pijnstillers, nu kon ik eens zelf ervaren hoe het is om daar patiënt te zijn. Nu gaat het gelukkig weer goed en nu maar hopen dat zo blijft voor alweer mijn laatste week in Ghana!